Onze kleine ontdekkingsreiziger...

Eenden zijn groepsdieren, dachten we. Alle eenden die we tot nu toe gehad hebben volgden de troep: ze vinden het niet leuk om ergens alleen achter te blijven. En dit jaar is er een jonge cayuga eend, we noemen hem Little Explorer, die er toch liefst alleen op uit trekt.

Toen hij nog klein was en in de living onder de hittelamp woonde merkten we al dat hij anders was dan de anderen: Als Aliosha hem bij zich nam dan wou hij liever rondlopen en kijken wat er om de hoek was. Alle andere eendjes namen er genoegen mee in Aliosha nek of op zijn buik te liggen.
Het resultaat was vooral eendenkak op het tapijt...

Maar nu hij groot is, blijft hij rondwandelen en alles onderzoeken. Kop tussen de schouders, heel anders dan de anderen die met gestrekte nek rondlopen,  kuiert het beestje op zijn dooie gemakje honderd of meer meter weg van de troep. En in zijn koppie zit een kaart van het terrein, want 's avonds is hij altijd voor donker terug bij het nachthok.