Het grote karton experiment gaat van start

Dik , echt dik karton gekregen in de motoshop. Zo'n 8mm, en stijf, veel steviger dan kartonnen dozen, zelfs als ze twee- of meerlagig zijn. 'k Ga testen of het voldoende verteert op een winter om erin te kunnen planten in het voorjaar. En anders, ja, dan moeten we nog een jaartje wachten zeker?

Vandaag begonnen met de bodem van één van de swales het dichtst bij de moestuin wat kaal te plukken/harken/snijden. Hierop een laag van dat dik karton gelegd met ca 20 cm overlapping tussen de stukken, en er bovenop een dikke laag houtsnipper mulch van vorig jaar die nu half verteerd is.

Karton gelegd, eerste kruiwagen mulch is gestort.

Half afgewerkt: 2 van de 4 meter.

Afgewerkt

Nu nog wachten op de regen, want als het zo droog blijft gaat het karton niet verteren!

Onze kleine ontdekkingsreiziger...

Eenden zijn groepsdieren, dachten we. Alle eenden die we tot nu toe gehad hebben volgden de troep: ze vinden het niet leuk om ergens alleen achter te blijven. En dit jaar is er een jonge cayuga eend, we noemen hem Little Explorer, die er toch liefst alleen op uit trekt.

Toen hij nog klein was en in de living onder de hittelamp woonde merkten we al dat hij anders was dan de anderen: Als Aliosha hem bij zich nam dan wou hij liever rondlopen en kijken wat er om de hoek was. Alle andere eendjes namen er genoegen mee in Aliosha nek of op zijn buik te liggen.
Het resultaat was vooral eendenkak op het tapijt...

Maar nu hij groot is, blijft hij rondwandelen en alles onderzoeken. Kop tussen de schouders, heel anders dan de anderen die met gestrekte nek rondlopen,  kuiert het beestje op zijn dooie gemakje honderd of meer meter weg van de troep. En in zijn koppie zit een kaart van het terrein, want 's avonds is hij altijd voor donker terug bij het nachthok.

Vannacht een cayuga eend verloren: een vos, of misschien een marter, heeft door de tralies aan de rand van het hok een slapende eend gebeten (er lagen een handvol pluimen buiten het kot). Gezien de mazen van de tralies 5 cm breed zijn kon dat geen reusachtige wonde zijn, maar de inmiddels uitgehongerde ratten moeten het bloed geroken hebben en hebben het dier dan in de kooi verder afgemaakt. Toen ik de eend vond vanmorgen was het hele staartdeel opgegeten en alle ingewanden behalve de gal eruit gehaald en verorberd. Er viel niet eens te achterhalen of het een mannetje of een vrouwtje was...
Ik hoop dat het NIET betekent dat de ratten nu de slapende eenden gaan aanvallen, ook als ze géén wonden hebben, want dan heb ik een serieus probleem...
Langzamerhand dringt zich toch de noodzaak op om het rattenprobleem ingrijpender aan te pakken. Munt lost het probleem hoegenaamd niet op. En hoe kan ik vermijden dat vergiftigde ratten of het gif zelf, als ik al overhaald kan worden om met gif te gaan werken, mijn eigen dieren niet ziek of dood maken?
Rats... :-S

Met nieuwe moed

Ben sinds de 1e kursusdag moestuintuinieren bij Yggdrasil weer volop bezig met tuinplannen. De twee nieuwe moestuinen 680m2 en 511m2 (zie ik het weer te groot?) zijn uitgetekend en worden afgebakend door de binennomheiningen voor de geiten en kippen die Pieter Aerts en co momenteel aan het zetten zijn.

Dé cruciale truuk (behalve het karton en compost om de moestuin te starten) is - denk ik nu - smeerwortel langs de moestuinranden. Massa's mulchmateriaal altijd voorhanden, en het groeit zo dicht zowel boven als ondergronds dat zelfs kweekgras buiten gehouden wordt.

Zal er maar alvast gaan bestellen. Ik hou van die blauwe bloemetjes, of de fel paarse, niet van de flets rose of vuilgele. Effe zoeken of ze die hebben in S. uplandicum. Of de dwergvariëteit is misschien ook leuk, minder geschikt voor mulch weliswaar, maar groenblijvend: dat is toch ook wel tof. En uitzaaiend, LOL.

File: Symphytum officinale 002.JPG - Wikimedia Commons